MIĘTA EGIPSKA

Napar i smak herbaty

Typową cechą mięty jest jej smak, który jest orzeźwiający, mentolowy, bez goryczy i cierpkości. Te dwie możecie wyczuć dopiero przy jej odgrzewaniu w pokarmach. W przypadku mięty egipskiej może wyczuć subtelny jabłkowy posmak. Napar ma jasno-żółtozieloną barwę i bardzo przyjemny, orzeźwiający zapach.

Pochodzenie herbaty

Pod nazwą mięty egipskiej ukrywa się roślina zwana Mentha rotundifolia. Można ją znaleźć również pod nazwą mięty jabłkowej.

Mięta ma około 15 gatunków a zorientować się w nich jest zbyt łatwo. Nam wystarczy, jeśli poznamy właściwości tej, którą przywozimy z Egiptu. Mówi się, że właśnie tam została odkryta a miejscowym ludziom zawdzięczamy to, że stała się jedną z najpopularniejszych przypraw i roślin leczniczych.

O mięcie wspomina nawet Nowy Testament, jej części zostały znalezione w grobowcu w Karnaku. Potwierdzone jest również, że wykorzystywano ją w starożytnych Indiach, Chinach i w Japonii. Jej nazwa jest związana z mitami Owidiusza, w których zazdrosna Persefona zamieniła nimfę Menthe w roślinę. Powód był oczywisty – była zazdrosna o kochankę swojego męża Hadesa, boga podziemi.

Gałązki były używane do ozdabiania stołów, wplątywało się je we włosy pana młodego i jego narzeczonej, wieszano je w domach pod belkami, by przywołać miłość. Wywar z mięty pito w ramach rytuałów, aby poprawić myślenie, jej liście rozrzucali wierni podczas procesji w kościołach, ale również odganiano nimi myszy w spiżarniach.

Mięta jest rośliną osiągającą wysokość 80 centymetrów. Ma miękkie, wielkie i ciemnozielone liście pokryte włoskami. Łodyga jest czworokątna. Przez botaników mięta jest klasyfikowana do rodziny jasnotowatych. W naturze rozmnaża się przez nasiona, ale również przez kłącza i rozłogi. Mięta rośnie w wilgotnych, ale słonecznych miejscach.

Zbiera się tylko liście bądź całą nać do kwiatu. Najlepiej zbierać ją w południe od czerwca do września, kiedy to zawiera ona maksymalną ilość olejków eterycznych. Jeśli pogoda sprzyja, miętę można zbierać nawet dwukrotnie w okresie letnim. Temperatura suszenia nie może przekraczać 35 ⁰C. Suszona mięta powinna być przechowywana tak, żeby nie dostała się do niej wilgoć i powietrze, ponieważ straci wtedy swój aromat.

Miętę wykorzystuje się w medycynie ludowej oraz przemyśle kosmetycznym, tytoniowym i spożywczym.